Goedemiddag lieve allemaal,

Inmiddels zit mijn avontuur in Malawi er alweer op. Met pijn in mijn hart heb ik afscheid genomen van alle lieve mensen die ik in de afgelopen 6 weken heb mogen leren kennen en van het geweldig mooie land. Momenteel zit ik in het vliegtuig richting Addis Abeba via Blantyre. Natuurlijk wil ik jullie graag nog over mijn laatste week vertellen.

Maandag weer een dagje doorgebracht op de spoed eisende hulp, wat eigenlijk meer te vergelijken is met een huisartsenpost, de echte spoedgevallen gaan immers meteen naar het regeringsziekenhuis Kamuzu. Toch weer heel wat bijzondere casus voorbij zien komen. Onder andere een man die met zijn teen klem had gezeten. De arts wilde graag even testen wat deze man nog kon met de desbetreffende teen en begon de teen alle kanten op te bewegen met zijn vingers. De teen kon verrassend ver buigen, bijna tot 180 graden!! Dit kon natuurlijk maar één ding betekenen en we hebben de beste man, die er gelukkig zelf erg rustig bij zat, doorgestuurd. Verder heel wat trieste hiv casus meegemaakt. Hiv en aids is hier nog altijd een erg groot probleem en ook een grote taboe, waardoor mensen vaak veel te lang wachten voordat zij een arts bezoeken. Soms is het cd4-getal, het getal dat wordt gemeten om de restfunctie van het immuunsysteem te achterhalen, al schrikbarend laag en moet acuut gestart worden met HAART (HIV behandeling). Vaak zijn hierbij al de nodige klachten ontstaan en is de patient er heel ernstig aan toe en ziet er vaak erg uitgehongerd uit.

Dinsdagochtend was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen. Janneke, onze begeleidster van Doingoood, ging 's ochtends vroeg met ons mee met de ambulance richting Likuni en bij de morning assembly kreeg ik een mooie toespraak van haar en de dokter en heb ik natuurlijk zelf ook iedereen bedankt voor de GEWELDIGE tijd die ik gehad heb. Daarna voor de aller laatste keer een dagje doorgebracht in theatre. Hier heb ik extra van proberen te genieten. Veel foto's gemaakt en onder andere mijn laatste keizersnede mogen doen, geweldig!

Einde van de dag voor de laatste keer meegereden met de ambulance, wat een groot feest werd! Iedereen heeft heel lief voor me gezongen en gedanst, voor zover dat mogelijk was op een matras achterin de ambulance, haha! 'Goodbye but not forever' ontzettend lief!

Woensdag alleen in de ochtend naar Likuni geweest. Op de aller laatste dag was mijn bedoeling een outreach bij te wonen samen met Mariske, waarbij we met een ambulance vol personeel en vaccinaties de dorpen in trekken om kinderen, die niet in staat zijn naar het ziekenhuis te komen, te vaccineren. Mariske en ik waren ruim op tijd en hebben bijna 2 uur zitten wachten tussen de moeders met kinderen die om de haverklap aan de borst liggen, (geweldig om te zien hoe normaal dat hier gevonden word) toen we uiteindelijk te horen keegeb dat er voor vandaag geen vervoer was geregeld en de outreach dus niet door kon gaan. Ontzettend balen natuurlijk! Maar toen besloten nog een laatste rondje door het ziekenhuis te lopen om al het lieve personeel nog voor een laatste keer te bedanken voor hun warme welkom. Hierbij konden de tandarts, alle mensen waarmee ik elke dag meereed in de ambulance, de schoonmaakster en natuurlijk de dokter niet ontbreken. Ook de directrice van het ziekenhuis bedankt, die heel lief een kadootje voor me gekocht had!! Naa heel wat foto's, lieve woorden en knuffels dan toch echt het ziekenhuis verlaten. Thuis mijn tas ingepakt en gezellig een etentje gehouden bij ons thuis, samen met onze begeleidster Janneke.

Donderdag hadden we allemaal lekker een dagje vrij, niet omdat het mijn laatste dag was, maar omdat het een nationale feestdag was in Malawi. Dit kwam natuurlijk super uit. Zo kon ik mijn laatste dag gezellig met al mijn huisgenootjes doorbrengen bij het zwembad.

In de avond gezellig met elkaar uit eten geweest en geproost op een geweldige tijd hier!

Vandaag vroeg opgestaan, tas ingepakt en inmiddels zit ik, vol nieuwe ervaringen, liefde voor Malawi en als een veel rijker mens en dokter, in Blantyre in het vliegtuig te wachten om te vertrekken richting Addis Abeba. Ontzettend bedankt dat jullie al mijn verhalen met zoveel plezier hebben gevolgd en tot snel in Nederland!!

Heel veel liefs,

Milou