Goedemiddag lieve allemaal,

Zoals beloofd hier (eindelijk) het vervolg van mijn blog met onder andere mijn verhalen over de safari in Zambia.

Donderdagochtend vroeg moesten we (Julia, Anne en ik) verzamelen bij Kiboko in het centrum van Lilongwe. Hier hebben we kennis gemaakt met twee meisjes uit Nederland en vier meiden uit Noorwegen, die allemaal mee gingen op safari. Erg gezellig! Na een autorit van zo'n 3 uur kwamen we aan in Mchinji, waar we na de paspoortcontrole en de controle voor de gele koorts, de grens over mochten richting Zambia. Hier gestopt voor een lekkere lunch waarna we nog 2 uurtjes moesten rijden voor we aankwamen bij Track and Trail River Camp, ons onderkomen voor de komende 4 dagen. Eenmaal aangekomen onze tent uitgekozen, ik deelde mijn tent met Julia. De tenten stonden gegroepeerd op een groot grasveld, naast de rivier met aan de overkant South-Luangwa National park. We sliepen dus letterlijk tussen de wilde dieren! Al snel kwamen de eerste aapjes ons verwelkomen. Niet veel later zagen we aan de overkant van het water onze eerste olifant, geweldig! Onze tassen uitgepakt en vervolgens genoten van het zwembad met uitzicht over het water met ontzettend veel nijlpaarden erin, die overigens echt een grappig geluid maken.

In de avond werd er heerlijk voor ons gekookt door onze privé-chef voor de komende dagen. Het diner werd geserveerd aan een overdekte tafel langs de rivier, prachtig en ontzettend lekker. Daarna gezellig gekletst met iedereen en, het zal jullie niet verbazen, gezellig Uno gespeeld. Na wat spelletjes, drankjes en gezelligheid was het tijd richting onze tent te gaan. Gezien we tussen de wilde dieren sliepen, konden we in het donker niet zomaar het terrein over lopen op zoek naar onze tent. We moesten James roepen, die elke avond met ons meeliep naar onze tent, of naar het toilet mocht dat nodig zijn en elke keer weer zorgde dat we veilig aankwamen. Zo gezegd zo gedaan.

De volgende ochtend werden we, door dezelfde James, om 5 uur gewekt. Om half 6 stond het ontbijt klaar en konden we genieten van een prachtige zonsopgang boven het meer. Aan de ontbijttafel kwamen we er achter dat er afgelopen nacht blijkbaar een groep olifanten rond onze tenten had gelopen, maar dat we hier niet wakker van waren geworden. Ik snap nog steeds niet hoe dit kan haha, maar een aantal andere meiden waren wel wakker geworden en het was echt geweldig! Na het ontbijt was het tijd voor onze eerste safari. Bepakt met camera's namen we alle negen plaats in de jeep, die werd gereden door Mathews, tevens onze gids voor de komende dagen. In South-Luangwa National park stuitten we al snel op de eerste olifanten, zebra's kudu's en impala's. De eerste ochtend echt al heel veel dieren kunnen spotten en het erg gezellig gehad met elkaar. Tussendoor nog even koffie en thee gedronken tussen de olifanten, alsof het niks is!

Voor de middag waren we terug bij de tenten en hebben we gezellig bij het zwembad gelegen, waar we nog een aantal andere Nederlanders hebben ontmoet die vrijwilligerswerk deden in Zambia en gezellig een weekendje weg waren. We hebben gezellig met elkaar geluncht en geluierd. Hierna was het alweer tijd voor onze tweede safari, waar we natuurlijk, na het succes van vanmorgen, allemaal ontzettend naar uitkeken. Onder andere genoten van een prachtige zonsondergang in het National park. Aan het einde van de dag hadden we al bijna alle mogelijke dieren gespot behalve de leeuw en het luipaard. 's Avonds, tussen de kikkers en hongerige muggen, genoten van de dierengeluiden en weer gezellig gekletst met z'n allen bij het kampvuur omringd door heel veel kaarsjes, de stroom was namelijk uitgevallen.

De volgende ochtend werden we weer vroeg gewekt door James. Dit keer kwam ik er aan de ontbijttafel achter dat ik een nachtelijk bezoek van de nijlpaarden had gemist, balen! Dat zou me de laatste avond niet weer gebeuren en deukte iedereen op het hart me wakker te maken als ze ook maar iets zouden horen of zien. Deze dag stonden er weer twee safari's op het programma. Dit keer vertrokken we in de ochtend lekker dik ingepakt in dekens, haha we leken wel een stel zieke patiënten in de jeep en iedereen die we tegen kwamen moest hard lagen. Het kon ons echter weinig schelen, wij hadden het lekker warm! De vorige ochtendsafari was namelijk erg koud. Tijdens de safari's weer heel wel dieren gezien, vaak van erg dichtbij, nog twee vechtende olifanten gespot en genoten van de prachtige natuur. Tijdens onze laatste safari ook eindelijk de lang verwachte luipaard gespot, geweldig! En de safari afgesloten met een zonsondergang tussen de giraffen op nog geen 50 meter afstand. In de avond gezellig met elkaar gekletst, spelletjes gedaan en opnieuw aardig wat gedronken aan de bar. Haha daarna nog net niet rollend richting de tent gegaan, natuurlijk begeleid door onze held James. Dit keer wilde ik het nachtelijke bezoek van de wilde dieren niet missen en dus besloot ik elk uur mijn wekker te zetten. Om 01 uur werd ik wakker en er stond een nijlpaard naast de tent!! Omdat de tent van gaas was hoefde ik m'n bed niet uit om het beest tevreden te zien grazen, ook was er geen licht nodig, de maan scheen fel genoeg. Haha geweldig om vanuit mijn bed zoiets te kunnen zien en horen (het klinkt als een heel luid grazende koe).

Helaas was inmiddels alweer onze laatste ochtend aangebroken in het prachtige Zambia. Dit keer konden we uitslapen tot 6 uur, feest haha! Na een slaperige rit kwamen we aan bij de grens, onze Chileense vriend die we in Zambia hadden ontmoet, wilde graag met ons meerijden naar Malawi, hij was namelijk op doorreis. Geen probleem dachten wij haha. Helaas wist hij niet dat hij een visum had moeten regelen en uiteindelijk hebben we bijna 2 uur op zijn visum moeten wachten in niemandsland tussen Zambia en Malawi. Gelukkig vloog de tijd, want met alle meiden en een heerlijke picknick hadden wij het prima naar ons zin. Nadat we eindelijk groen licht hadden om door te rijden, waren we voor we het wisten weer thuis. Hier kennis gemaakt met Robin, een nieuw huisgenootje, en samen met Mariske en de safari meiden richting Four Seasons gegaan om daar weer lekker te genieten van de live muziek. Dit keer speelde er echt een super goede rockende band. Hier ook de Noorse meiden van de safari nog een laatste keer ontmoet, gezellig!

Maandag was het dan eindelijk tijd voor uitslapen. Hierna samen met Julia de stad in gegaan om de laatste dingetjes te regelen voor haar vertrek en daarna gezellig samen geluncht. Toen doorgereisd naar het weeshuis waar een afscheid voor haar gepland stond. Echt super schattig; alle kinderen hadden liedjes en dansjes ingestudeerd en deden echt hun best om er een geweldig afscheid van te maken, en dat was het ook. Daarna thuis een afscheidsetentje gehouden, die tijdens het koken nog werd onderbroken door het uitvallen van de stroom. Haha gelukkig had het eten net lang genoeg in de oven gestaan en hadden we genoeg kaarsen, dus we konden alsnog beginnen en het was erg gezellig.

Dinsdag weer tijd voor een werkdag in theatre, heerlijk! Hier geassisteerd bij heel wat operaties; vleesbomen verwijderen, hernia operaties. Op een gegeven moment bood de chirurg mij aan een operatie, keizersnede, zelf te beginnen. Ik had er immers al zoveel gezien. Dit liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en voor ik het wist stond ik daar met een scalpel in m'n handen. Geweldig! Vervolgens haalde de chirurg het kindje er zelf uit, ze lag namelijk in stuitligging en dus kwamen eerst de billetjes tevoorschijn haha. Hij beloofde me dat ik bij de volgende keizersnede het kindje zelf mocht halen! Nadat het kindje was geboren was het tijd voor de placenta, of moederkloek, om geboren te worden. Met m'n hand moest ik de navelstreng volgen richting de baarmoeder, om vervolgens de moederkloek los te peuteren van de baarmoederwand. Weer een nieuwe ervaring!

In de middag weer achter de arts aangelopen naar allerlei verschillende patiënten en voor het eerst een babyhartje beluisterd. Dit doen ze hier niet met een doppler apparaat zoals in Nederland, maar met een foetoscoop, een soort toeter die je op de zwangere buik van de vrouw zet en dan je oor tegenaan houd. Super leuk om te horen! Alles was gelukkig goed met de baby :) preventie van moeder- en kindersterfte staat hier hoog in het vaandel en alle vrouwen komen dan ook netjes om de zoveel maanden langs voor controle.

Woensdag een dagje zonder OK's en dus weer veel tijd doorgebracht op de OPD, dit keer met clinical officer Arthur, de arts had namelijk een afspraak in een ander ziekenhuis. Het röntgenapparaat was inmiddels gemaakt en dus hebben we veel röntgenfoto's kunnen beoordelen. Dit gaat hier nog op de ouderwetse manier met een uitgeprinte foto tegen een lichtbord aan. Daarna Anne bijgestaan tijdens haar bloeddonatie. Echt super dat alle vrijwilligers tot nu toe een zak bloed hebben willen doneren!

In de avond weer lang moeten wachten op de ambulance, maar eenmaal thuis stond het eten al lekker klaar. Na het eten dit keer geen tijd voor Uno, maar voor Skip. Bo, ook echt een geweldig leuk spel!

Donderdag opnieuw naar theatre. De dag begonnen met een besnijdenis van een klein jongetje, die huilend in z'n blootje aan de hand van de chirurg de OK binnen kwam lopen. Heel schattig! De ouders mogen hier niet mee de OK op en dus heeft hij tot aan de verdoving liggen roepen op z'n moeder. Niemand bestede echt aandacht aan het verdriet van het jongetje, ik heb geprobeerd hem een beetje te kalmeren maar ik weet niet of ik het, met mijn enge groene pak en witte gezicht, nou juist beter of erger heb gemaakt haha. Uiteindelijk viel hij gelukkig rustig in slaap en konden we beginnen. Iedereen komt hier overigens gewoon in z'n nakie de OK op lopen, totaal geen 'big deal' hier. Ook een vrouwelijke clinical officer die werkzaam is in Likuni, moest deze dag geopereerd worden aan haar aambeien. Zonder schaamte voor haar collega's kwam ze voorbij paraderen in haar blootje, geweldig haha! Na heel wat operaties was het rond 2 uur tijd voor een snelle lunch om vervolgens aan te sluiten bij een vergadering, het ritme is hier soms net als in Nederland, maar zo zie ik wel ontzettend veel en haal ik alles uit iedere dag.

Het is iedere dag weer een feest, maar soms wel ontzettend vermoeiend. Daarom vrijdag besloten een lekker dagje voor mezelf te nemen. Iedereen was werken en ik heb thuis even lekker bijgeslapen en genoten van de rust en de ontzettend lieve mensen in Malawi. Alle lieve begroetingen en lachende en stralende gezichten ga ik zeker missen!

In de avond gezellig met Mariske en twee clinical officers van Likuni de stad verkent. Ons is altijd afgeraden 's avonds de stad in te gaan, maar met een paar locals is dit zeker veilig en ontzettend leuk om te doen. Drie kwartier te laat, nog best snel haha, werden we opgehaald en gingen we op pad. We hebben heel wat locale kroegjes aangedaan en ontzettende lol gehad met de locale malawianen die het geweldig vonden een aantal mzungu in hun bar te zien. Ook nog lekker een hele kip gegeten van de barbecue. De avond uiteindelijk afgesloten met een dansje in een club nog geen 10 minuten van ons huis. Al met al een heerlijke Afrikaanse avond gehad!

Zaterdag hebben we deze Afrikaanse ervaring voortgezet op de craft market. Hier zijn we een aantal uren geweest en hebben we, naast dat we souvenirs hebben gekocht, ook heel wat spelletjes bao gespeeld met de marktlui. Wat ontzettend leuk! Nadat we de regels een beetje door hadden, wilde iedereen een spelletje tegen ons spelen haha. Ook wilde iedereen natuurlijk weer iets aan ons verkopen, en ze hadden een goede aan ons, want uiteindelijk verlieten we met veel te veel spullen de markt en gingen we opweg naar het zwembad.

Vandaag nog een keertje, samen met Anne, terug geweest naar de craft market en daarna door gelopen richting de kledingmarkt. Onderweg hoorde we gezang vanuit een kerkje en we besloten een kijkje te nemen. We werden heel hartelijk ontvangen. Er stonden een handjevol mensen in de kerk, allemaal weer vol overgave en schreeuwend. Dat is hier schijnbaar normaal, maar niet helemaal ons ding, dus we hielden het vrij snel weer voor gezien. Daarna doorgelopen richting de kledingmarkt, die een stuk minder druk bleek dan gebruikelijk. Veel marktlui waren vandaag namelijk naar de kerk, Malawi is een erg Christelijk land. Hierdoor was het op de markt wel lekker rustig, soms geen overbodige luxe hier. Genoten van een lekkere lunch bestaande uit gebakken aardappeltjes en salade met frisdrank, gezellig tussen de locals, voor nog geen 50 cent per persoon. Dit zijn echt de meest geweldige ervaringen! En ondertussen gebeurt er om je heen van alles, je hoeft je hier nooit te vervelen!

Inmiddels bij Robin en Mariske aangesloten bij het zwembad, waar we van plan zijn nog een aantal uurtjes te vertoeven in het zonnetje.

Lieve groetjes vanuit het geweldige en zonnige Malawi en tot snel!

Milou